Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Duo Reges: constructio interrete. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;

Itaque his sapiens semper vacabit.

Cur iustitia laudatur? Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
Ut id aliis narrare gestiant?
Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Quis enim ignorat, si plures ex alto emergere velint,
propius fore eos quidem ad respirandum, qui ad summam iam
aquam adpropinquent, sed nihilo magis respirare posse quam
eos, qui sint in profundo?

Epicurus autem cum in prima commendatione voluptatem
dixisset, si eam, quam Aristippus, idem tenere debuit
ultimum bonorum, quod ille;

Avaritiamne minuis?: Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
Bork: Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Bork: At iam decimum annum in spelunca iacet.

Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.

Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;
Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis;
Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.